Στο άρθρο του περιοδικού Economist ο Αυστραλός οικονομολόγος Γιόζεφ Σούμπερτ επισημαίνει και τεκμηριώνει πως οι νομοθετημένες απαγορεύσεις και οι περιορισμοί των πλαστικών θα φέρουν τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Όπως αναλύει οι εναλλακτικές λύσεις, π.χ. σακούλες από βαμβάκι ή από χαρτί, οι κονσέρβες (μπουκάλια κτλ) αλουμινίου έχουν μεγαλύτερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα ,διότι απαιτούν κατανάλωση μεγαλύτερης ενέργειας και νερού για να παραχθούν και να μεταφερθούν, από τα ισοδύναμα πλαστικά, καθώς και για να ανακυκλωθούν, κι αυτό θα μπορούσε τελικά να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στον Πλανήτη.
Οι άνθρωποι αναφέρει είναι εύκολο να πειστούν ότι ένα προϊόν από πλαστικά μπορεί να καταστρέψει τον παράδεισό τους. Εικόνες θηλαστικών να πνίγονται από πλαστικές σακούλες είναι ικανές να δημιουργήσουν αρνητική εντύπωση για το υλικό και η συναισθηματική τους δύναμη πιθανόν να κερδίσει τα επιστημονικά επιχειρήματα.
Έτσι λοιπόν οι πολιτικοί σε παγκόσμιο επίπεδο ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των ψηφοφόρων όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί από εικόνες σαν τις παραπάνω νομοθετώντας εναντίον των πλαστικών (τέτοιες ευκαιρίες για φορολογίες δεν χάνονται εύκολα)
Στο άρθρο του δεν παραλείπει να αναφερθεί και στις ευθύνες της βιομηχανίας πλαστικών σε παγκόσμιο επίπεδο για την άσχημη εικόνα που δυστυχώς έχουν οι καταναλωτές για το πλαστικό επειδή δεν φρόντισαν όλα αυτά τα χρόνια να δεσμευτούν για την ανάκτηση περισσότερων συσκευασιών και την παραγωγή ανακυκλωμένων προϊόντων (κυκλική οικονομία) . Κατά την ταπεινή μας άποψη έχει απόλυτο δίκιο ….